Interview met Ryan Holiday

Author, marketer, and entrepreneur

door Jay Shetty Podcast2023-05-08

Ryan Holiday

Het recente gesprek van Jay Shetty met bestsellerauteur en moderne Stoïcijnse filosoof Ryan Holiday bood een diepgaande verkenning van de subtiele kunst van het goed leven, waarbij het conventionele ideeën over succes, geluk en discipline ter discussie stelde. Verre van een simpel zelfhulpgesprek, dook dit interview diep in oude wijsheid en bood het een praktische routekaart om de inherente complexiteit van het leven het hoofd te bieden zonder ten prooi te vallen aan voortdurende ellende.

De Subtiele Vallen van Genot en Ambitie

Het gesprek begon met het ontleden van de aangeboren menselijke neiging tot genotzucht en hoe vaak we goede dingen te ver doordrijven. Ryan Holiday, puttend uit de Epicurische filosofie, illustreerde dit met een simpele waarheid: "drinken is geweldig, maar als je de volgende dag een kater hebt, was het dan eigenlijk wel zo geweldig?" Dit benadrukt hoe onmiddellijke bevrediging ons vaak blind maakt voor de lange-termijngevolgen, waardoor potentieel genot verandert in pijn. Onze geest, zo legde hij uit, is buitengewoon goed in ons voor de gek houden, vooral op het moment zelf: "je geest is erg goed in je voor de gek houden, net zoals je geest je vaak vertelt 'stop, je bent te moe'... je geest vertelt je ook 'je hebt dit nodig, je zult er geen spijt van krijgen, het is geweldig'."

Deze zelfmisleiding strekt zich diep uit tot ambitie, waar velen, vooral ambitieuze individuen, zichzelf een gevaarlijke leugen vertellen: "Ik zal gelukkig zijn als ik X bereik." Dit voorwaardelijke geluk, of het nu de status van New York Times-bestseller is of een gouden medaille, wordt een valse premisse waarop we opereren, waardoor we nooit echt aanwezig of tevreden kunnen zijn. Jay Shetty voegde hieraan toe, opmerkend dat "een deel van ons dat altijd gelooft dat wij de uitzondering zijn," denkend dat we slimmer, wijzer en immuun zijn voor de valkuilen die anderen verstrikken – een klassieke manifestatie van ego.

Belangrijkste Inzichten:

  • Onmiddellijk genot kan leiden tot spijt op de lange termijn als het niet in balans is met wijsheid en zelfbeheersing.
  • De geest is een meester in misleiding en plaatst vaak "oogkleppen" op ons die toekomstige gevolgen verhullen.
  • Voorwaardelijk geluk gekoppeld aan externe prestaties (bijv. carrièremijlpalen, financiële doelen) is een gangbare, maar uiteindelijk valse, premisse.

Belangrijkste Praktijken:

  • Neem afstand en vraag: "Wat zal ik hiervan denken nadat ik het heb gekregen?"
  • Beoefen meditatie, filosofie of journaling om "met jezelf in discussie te gaan" over de verhalen die je jezelf vertelt.

Discipline Herdefiniëren: Voorbij Harder Duwen

Jay en Ryan verschoven vervolgens naar een cruciale herdefiniëring van discipline, voorbij de gangbare perceptie van het constant pushen van jezelf om meer te doen. Terwijl conventionele discipline vaak inhoudt dat je van de bank komt of ongezonde verlangens weerstaat, introduceerde Ryan een hoger niveau: "discipline over discipline." Dit omvat het beteugelen van de drang om altijd meer te doen, vooral voor degenen die de vruchten van meedogenloze inspanning al hebben geproefd. Hij vergeleek het met atleten die overtrainen, benadrukkend dat duurzaamheid, rust, ontspanning en herstel even essentieel zijn. "Mensen denken dat discipline is 'ik push mezelf altijd om beter te doen, meer te doen'; discipline kan ook zijn om diezelfde impuls te beteugelen," legde Ryan uit.

Jay Shetty gaf een overtuigend persoonlijk voorbeeld: na jaren van "18-urige werkdagen" om "door dat eerste niveau heen te breken," maakte hij de bewuste, gedisciplineerde keuze om zijn avonden terug te winnen, door om 18.00 uur te stoppen met werken. Dit was geen luiheid; het was een strategische zet die leidde tot verhoogde focus en productiviteit, en een beter herstel mogelijk maakte. Zoals Ryan verduidelijkte, "uiteindelijk is zelfdiscipline het vermogen om een emotie, een impuls, een gevoel te hebben om iets te doen en dan jezelf te betrappen en te bedenken: 'is dat eigenlijk het juiste om te doen, ja of nee?'," puttend uit het Stoïcijnse concept van "assent" – de keuze om wel of niet in te stemmen met een gevoel.

Belangrijkste Veranderingen:

  • Verschuiving van "push jezelf altijd om beter te doen, meer te doen" naar het strategisch beteugelen van die impuls.
  • Prioriteer duurzaamheid, rust en herstel als integrale onderdelen van discipline.
  • Bewust beslissen wanneer je stopt met werken, zelfs als de drang om door te gaan sterk is.

Belangrijkste Lessen:

  • Ware zelfdiscipline is het vermogen om afstand te nemen, een impuls te evalueren en de juiste koers van actie te kiezen, zelfs als het contra-intuïtief aanvoelt.
  • Het Stoïcijnse idee van "assent" stelt ons in staat om onze reactie op interne gevoelens en externe omstandigheden te kiezen.

De Ongetemde Wildernis van Persoonlijke Discipline

Het gesprek verdiepte toen Jay Shetty het uitdagende concept van "vaderschuld" ter sprake bracht, waarbij hij benadrukte hoe gemakkelijk professionele ambitie persoonlijke verantwoordelijkheden kan overschaduwen. Ryan herkende dit en erkende de verraderlijke manier waarop we rationaliseren door te zeggen: "Ik doe dit voor mijn gezin," terwijl we het vaak voor onszelf doen. Hij stelde krachtig dat "liefde gespeld wordt als T-I-J-D," en drong aan op een strenge audit van hoe we onze meest kostbare hulpbron toewijzen. Elke "ja" tegen een professionele kans, zo herinnerde hij, is een "nee" tegen iets of iemand anders – vaak een kind of partner.

Ryan benadrukte dat onze ware waarden niet zijn wat we zeggen, maar wat onze agenda en bankafschriften tonen: "als iemand naar je rekening keek, zeg je dat je je gezin op de eerste plaats zet... maar als ik dan naar je agenda keek, wat zou die dan laten zien? ... wat zouden de bonnetjes laten zien? Waardeer je ze echt? Zet je ze op de eerste plaats?" Hij citeerde Marcus Aurelius, die opmerkte hoe we misschien "een betere worstelaar zijn, maar geen betere vergever," professioneel excellerend met duidelijke, kwantificeerbare doelen, doch "aanmodderend" in ons persoonlijke leven. De nederigheid die nodig is voor persoonlijke groei, waar we vaak geconfronteerd worden met een gebrek aan controle vergeleken met onze professionele domeinen, is precies waarom het zo uitdagend en toch zo essentieel is.

Belangrijkste Lessen:

  • Onze ware waarden worden weerspiegeld in hoe we onze tijd en geld besteden, niet alleen in onze woorden.
  • Ja zeggen tegen één ding betekent inherent nee zeggen tegen een ander; een bewuste keuze is van het grootste belang.
  • Persoonlijke discipline, vooral in het gezinsleven, vraagt om een ander soort inspanning en nederigheid dan professionele bezigheden.
  • Het optimaliseren van het professionele leven verbetert het persoonlijke leven niet automatisch, maar het omgekeerde is vaak waar.

Het Kweken van de "Spier" van Innerlijke Kracht

Jay benadrukte een cruciaal modern dilemma: vastzitten in de "gevoelsgeneratie," waar we gevoelens (zoals geluk) najagen zonder de vereiste onderliggende gedachten en acties te begrijpen. Ryan verduidelijkte dat "bijna alle dingen die je in het leven wilt, toevallige bijproducten zijn van gewoontes, processen, systemen, routines." Geluk, zoals Viktor Frankl opmerkte, "kan niet worden nagestreefd; het moet voortvloeien." Het is een resultaat van het goed krijgen van de fundamentele gewoontes. Voor Ryan zelf komt zijn productieve schrijfcarrière niet voort uit het focussen op publiceren, maar uit de dagelijkse discipline van het schrijven.

Hij balanceert dit zittende intellectuele werk met dagelijkse "harde" fysieke praktijken – hardlopen, zwemmen, fietsen, zelfs ijsbaden. Voor hem is de waarde van een ijsbad niet alleen gezondheidsvoordelen, maar het cultiveren van de "spier" om zichzelf te dwingen iets onaangenaams te doen. Zoals hij het verwoordde: "de spier zit voor mij in het draaien aan de knop, het kijken naar het ijsbad thuis en bedenken 'het zal onaangenaam zijn om erin te gaan, maar ik heb de kracht om mezelf daartoe te dwingen', dat is de spier die je wilt kweken." Dit principe strekt zich uit tot innerlijke stilte, die Jay noemde als de moeilijkste discipline voor "Yes Theory"-medeoprichter Ammar Kandil: slechts 15 minuten met gedachten zitten. Pascal's observatie van eeuwen geleden blijft waar: "Alle problemen van de mensheid komen voort uit haar onvermogen om stil in een kamer alleen te zitten."

Belangrijkste Praktijken:

  • Concentreer je op het opbouwen van consistente gewoontes, processen en routines, en begrijp dat gewenste uitkomsten vaak hun bijproducten zijn.
  • Cultiveer fysieke disciplines om mentale veerkracht en het vermogen om door ongemak heen te zetten op te bouwen.
  • Zoek en beoefen bewust "ongemakkelijke" persoonlijke disciplines, zoals stilzitten, om de innerlijke kracht te versterken.
  • Onthoud dat "de manier om het te doen is door er gewoon mee te beginnen."

Obstakels als het Pad: Praktijk Herdefiniëren

Het interview werd afgesloten met een krachtige reflectie op hoe we omgaan met moeilijkheden. In plaats van te proberen "een gewoonte die we haten te vernietigen," stelde Ryan een zachtere, effectievere benadering voor, zoals "slangen hun huid afwerpen" – een natuurlijk, organisch proces van het afleggen van het oude. Jay's persoonlijke ervaring met een liesbreukoperatie, die hem dwong tot ongekende traagheid en mindfulness, werd hiervan een getuigenis. Ryan verbond dit met de kern van het Stoïcisme: "we controleren niet wat er gebeurt; we controleren hoe we reageren op wat er gebeurt." Onze "superkracht," zo beweerde hij, is ons "vermogen om daarop te reageren, er het goede in te vinden, er beter van te worden." Hij deelde de aangrijpende stervende woorden van de Zenmeester, bloedend en zwak, doch observerend: "Ook dit is oefening."

Deze mindset transformeert elke onwelkome gebeurtenis – een persoonlijk letsel, een wereldwijde pandemie, een tegenslag in de carrière – in een diepgaande leermogelijkheid. Hij verwees naar Phil Jackson, die, gedwongen om vanuit een stoel te coachen na een rugoperatie, nieuwe manieren van communiceren en leiden leerde, en uiteindelijk verbeterde. Dit weerspiegelt de tijdloze wijsheid van Marcus Aurelius: "de belemmering voor actie bevordert actie. Wat in de weg staat, wordt de weg," en weerspiegelt de Zen-uitdrukking, "het obstakel is het pad."

Belangrijkste Lessen:

  • In plaats van ongewenste gewoontes te bestrijden, focus je op het cultiveren van nieuwe gewoontes die de oude op natuurlijke wijze laten "afwerpen."
  • De grootste uitdagingen van het leven zijn vaak verkapte kansen voor groei, die ons veerkracht en aanpassingsvermogen bijbrengen.
  • Onze reactie op oncontroleerbare gebeurtenissen is onze ultieme "superkracht."
  • Het aannemen van een mindset dat "ook dit oefening is" stelt ons in staat betekenis en groei te vinden, zelfs in de moeilijkste omstandigheden.

"De belemmering voor actie bevordert actie. Wat in de weg staat, wordt de weg. De Zen-uitdrukking is 'het obstakel is het pad'." - Ryan Holiday